در رابطه با آثار حسین روانبخش
نگاه و درون مايه آثار حسين روانبخش به گذشته هاي فرهنگي- اعتقادي مردم ايران زمين، هند و شرق دور است. آشنايي او با مضامين اسطوره اي و آييني اين سرزمين ها كه بازتاب شان در بكارگيري خطوط تصويري، معماري تزئيني و مفهومي، همچنين شيوه زندگي شان در گذشته هاي دوردست و حال ديده مي شود، دستمايه پيدايش آثاري شده با استفاده از رنگ هاي اندك و تكرار فرمي دوكي شكل كه در ارجاعات خود به مفاهيمي چون مرگ، زندگي، آفرينش جهان و انسان، گَيومَرتَن، نور و ظلمت، وحدت در كثرت، قدرت اعداد و حروف و حيات معاصر بشر اشاره دارد.
آثارش بر پارچه هاي كتاني بدون زيرسازي با رنگ هاي جوهري و رنگ هاي مخصوص پارچه، مقواهاي فابريانو و دست ساز به همراه رنگ اكريليك، ماژيك، مداد شمعي و روان نويس و عموماً در قطع هاي ۸۰×۶۰ و ۱۰۰×۷۰ سانتيمتر ديده مي شوند. اجراهاي ساده آثار ايشان تا به آنجا پيش رفته اند كه در برخي موارد كنتراست هاي رنگي و طرح ها تنها با سوراخ كردن( بوسيله سوزن و ميخ ) بر سطح مقواها و كمترين اثر از طرف هنرمند ايجاد مي گردد. وی معتقد است كه هنر و اثر هنري براي ما بازي كودكانه اي است كه در دوران بزرگسالي به طور جدي ديده شده و پرداختن به آن را از وظايف و مسئوليت هاي خود در قبال انسان بودن و طبيعت زندگي مي داند.
